اصطلاحات رایج ارز دیجیتال و مفهوم آن ها

1-کریپتوکارنسی Cryptocurrency

کریپتوکارنسی که گاهی اوقات به آن کریپتوکارنسی یا کریپتو نیز گفته می شود، به هر شکل ارزی گفته می شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنش ها استفاده می کند. ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند، در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش ها و صدور واحدهای جدید استفاده می کنند.

2-بیت کوین Bitcoin

بیت کوین به اختصار (BTC) یک ارز رمزنگاری شده، یک ارز مجازی است که در عمل به عنوان پول از کنترل هر شخص، گروه یا نهاد (بانک) طراحی شده است، بنابراین نیاز به دخالت شخص ثالث در تراکنش‌های مالی را از بین می‌برد. برای تأیید تراکنش ها به استخراج کنندگان بلاک چین پاداش داده می شود و می توان آن را در چندین صرافی خرید و فروش کرد.

3-حمله 51% (51% Attack)

حمله به بلاک چین توسط گروهی از ماینرها که بیش از 50 درصد از هش ریت ماینینگ شبکه را کنترل می کنند – مجموع تمام توان محاسباتی اختصاص داده شده به استخراج و پردازش تراکنش ها – حمله 51 درصدی نامیده می شود.

4-بلاک چین (Blockchain)

بلاک چین یک پایگاه داده یا دفتر کل توزیع شده است که بین گره های شبکه کامپیوتری به اشتراک گذاشته شده است. آنها بیشتر به دلیل نقش حیاتی خود در سیستم‌های ارزهای دیجیتال برای حفظ یک رکورد امن و غیرمتمرکز از تراکنش‌ها شناخته می‌شوند، اما آنها به استفاده از ارزهای دیجیتال محدود نمی‌شوند. بلاک چین ها را می توان برای تغییرناپذیر کردن داده ها در هر صنعتی مورد استفاده قرار داد – اصطلاحی که برای توصیف ناتوانی در تغییر استفاده می شود.

5-‏آلت کوین Altcoin

همه کوین‌های دیگر که بعد از بیت کوین ایجاد شده‌اند را آلت کوین می‌گویند.

6-هکر کلاه سیاه Black Hat Hacker

هکرهایی که معمولاً از بدافزارها برای نفوذ به شبکه‌ها و سیستم‌های رایانه‌ای جهت سرقت داده‌ها استفاده می‌کنند.